ég sé að punktafærslur eru að koma aftur inn sterkar (sbr. www.fuglapriki.blogspot.com) og hef því ákveðið að blogga EKKI þannig.
Nú sitjum við á Barnum að draga andann eftir bölvaða rússíbanareið síðan við snerum heim frá Lundúnaborg, borg tækifæra og sunnudagsdjamms. Síðan við snerum aftur höfum við nefninlega ekki gert NEITT.
Haldið var tryllt partý á föstudaginn, en mér er illa við að ræða þau mál á veraldarvefnum ef ske kynni að einhver skyldi lesa þetta sem ekki mætti. T.d. afi eða Sól.

En helst á baugi þessa dagana er hvað við Sól erum gríðarlega gáfaðar, enda margfaldir meistarar í trivial pursuit. (Sara og Rósa töpuðu og töpuðu og töpuðu en við Sól unnum og unnum og unnum). Þetta hefur ekki haft áhrif á vináttuna, segja þær, en við Sól höfum ekki komist hjá því að taka eftir öfundsjúkum augngotum og andvörpum er við Sól sláum um okkar með allskonar boðskap og ausum yfir þeir úr viskubrunni uppfullra huga okkar.

En það er eitt sem hefur farið miður síðan við snerum heim, því mér finnst sjálfstraust mitt ekki það sama og áður var..... Eruð þið, kæru lesendur, ekki sammála? Það er svo erfitt að finnast maður svona ömurlegur!

EN NÚ ÆTLA ÉG AÐ VERA FLOTT GELLA OG FLOTT SVO AÐ EMIL MINN HÆTIT EKKI MEÐ MÉR ÞVÍ AÐ HANN ER MAÐURINN MINN ÞÓTT AÐ VIÐ SÉUM AÐ SKILJA ÞÁ VIL ÉG AÐ EMIL FINNIST ÉG FLOTT

ólöf